huilbaby

Huilen is normaal gedrag in de ontwikkeling van kinderen. Het is in de eerste maanden een belangrijke manier contact te maken met de ouder. Soms huilen baby’s zoveel dat we dat excessief huilen noemen. Hierbij gaan we uit van de meest eenvoudige definitie van excessief huilen: ‘de ouders vinden dat de baby overmatig huilt’. De perceptie van ouders kan namelijk verschillen. Wat voor de één veel is, kan voor de ander draaglijk zijn.Prevalentie: naar schatting is 10 tot 15 % van de baby’s een huilbaby.GevolgenHet huilen kan ouders tot wanhoop drijven en uit een onderzoek van TNO blijkt dat 1 op de 20 ouders iets doet, wat schadelijk kan zijn voor het kind. Dit kan gaan van smoren met de hand tot het geven van tikken. De jeugdgezondheidzorg moet zich bewust zijn van de risico's die verbonden kunnen zijn aan het huilen van baby's en ouders leren op een goede manier om te gaan met het huilen. Ook het informeren over normaal huilgedrag van een baby kan daarbij helpen.Effectieve aanpakDoor het Wilhelmina Kinderziekenhuis (UMC Utrecht) is met wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat adviezen betreffende het aanbrengen van rust en regelmaat en het kind wakker in bed leggen effectief zijn bij huilbaby’s. Verder blijkt dat het aanbrengen van rust en regelmaat, al dan niet gecombineerd met inbakeren tot hetzelfde resultaat leidt.Op basis van dit onderzoek heeft Actiz in februari 2007 een nota over de aanpak van excessief huilen geschreven. Het gaat om adviezen over het aanbrengen van rust en regelmaat, met of zonder inbakeren, voor zuigelingen die toenemend huilen of de eerste tekenen van excessief huilen vertonen. Aangezien inbakeren veilig dient te gebeuren voor wat betreft heupdysplasie en wiegendood, heeft het aanbrengen van rust en regelmaat altijd prioriteit boven inbakeren.Subgroepanalyse laat zien dat bij baby’s van 1-7 weken rust en regelmaat gecombineerd met inbakeren effectiever is en bij baby’s ouder dan 7 weken daarentegen rust en regelmaat zonder inbakeren effectiever is.